Instagram nie taki straszny jak się wydaje. Jak się rozwijać i nie zbłądzć po drodze?

Istnieje jeszcze jakiś bloger bez konta na Ig? 

A teraz przyznać się szczerze, ile razy dziennie sprawdzacie ilość nowych followersów? Obserwujecie przyrost serduszek pod każdym ze zdjęć z przyspieszonym biciem serca czy raczej na spokojnie bez większych emocji?

Tak naprawdę na serio podeszłam do swojego profilu na tym portalu dopiero około trzech miesięcy temu. Wcześniej zdjęcia prywatne mieszały się z tymi powiązanymi z blogiem, częstotliwość ich dodawania też pozostawała wiele do życzenia.

 

Nie będę robiła z siebie ekspertki

W końcu nie o to chodzi. Wręcz przeciwnie. Dość mam tych napuszonych postów, powtarzających w kółko te same zasady. W dodatku część z nich jest hmm.. dyskusyjna. Jak np. wrzucanie tagów w komentarzach, które następnie usuwacie, dodajecie nowe w kolejnym komentarzu po to by… za chwilę znów je usnąć. A wtedy pod zdjęciem macie już 300 lików, a zero hashtagów. Czysty interes prawda?

A no nie

Nie oszukujmy siebie, followersów czy potencjalnych partnerów bYznesówych. Po co wam pusty like na zasadzie kliknij 10 moich zdjęć, a ja kliknę 10 twoich. Naprawdę zależy wam tylko na sztucznym parciu na szkło czy chcecie realnych, aktywnych użytkowników? Gdy widzę konto które teoretycznie ma obserwatorów liczonych w tysiącach, a praktycznie reaguje pod zdjęciami jakaś setka, to zastanawiam się po co łapać się takich sztuczek.

Wiecie jak wygląda poranek bookstagramerki?

 

Kiedy indziej tak…

 

 

Serio ktoś w to wierzy?

Tak naprawdę na palcach jednej ręki zliczę ile razy udało mi się w takim błogim spokoju spędzić poranek/ wieczór/ jakąkolwiek część dnia. A kiedy mi się to udaje nie rozrzucam dookoła szyszek i nie wiąże kokardki na kubeczku.

W rzeczywistości moje poranki wyglądają mniej więcej tak…

 

 

Nie zapominajcie- Instagram to ułuda. To portal idealny, pokazujący równie idealne życie i aranżacje. To źle? Jasne, że nie! Pobudza wyobraźnie, pokazuje nam przepiękne rzeczy, czasami takie o których nawet byśmy nie pomyśleli. Każdy znajdzie coś dla siebie. Jednak ludzie którzy zapominają gdzie są granice i biorą wszystko na serio powinni wziąć głęboki oddech. Długie nogi nie są takie perfekcyjne, gładka twarz potrafi zaskoczyć a i książki czasami nas oszukają. Okładka nie ma tak głębokich kolorów, biel strony nie jest tak ostra, a ludzie książki po prostu czytają. I to zanim obsypią je płatkami róż i owiną światełkami.

A propos światełek

Przy każdym zdjęciu ważne są dodatki. Tak naprawdę od tego jak je dobierzecie zależy atrakcyjność fotki i czy ktokolwiek ją zauważy.

 

Łatwo jest przegiąć i się zapędzić tak, że w sumie nie widać co tak naprawdę ma być na pierwszym planie. Dlatego zawsze zaczynam od ułożenia książki, a dopiero potem dodaje gadżety- nigdy odwrotnie.

Przyznaje się, że odkąd odkryłam bookstagram moje pudełko z dodatkami ciągle się rozrasta. Aliexpress okupuję godzinami i nie zliczę już nawet ile rzeczy mam w koszyku gdy uda mi się coś odłożyć. Zresztą nawet moja rodzina strasznie się w to wszystko wkręciła- synek przynosi mi kwiatki, kamienie i niezliczone ilości szyszek ze słowami będziesz miała do zdjęć mama! Przyszły mąż uśmiecha się z lekkim pobłażaniem ale i on zawsze coś ciekawego mi podrzuci.

Wybierz sobie jeden styl

I się go trzymaj! Wcześniej każde zdjęcie było robione pod wpływem chwili i tak naprawdę nic do siebie nie pasowało. Pewnego dnia po prostu wykasowałam wszystkie zdjęcia i zaczęłam od nowa. 240 followersów jakoś to przeżyło i znacznie urośli w siłę od tego czasu (w momencie pisania jest ich 696). Nie jestem szafiarką, dziesiątki tysięcy osób na całym świecie nie czekają z zapartym tchem na to jakie buty dobiorę do torebki. Ale gdy licznik pokaże pierwszy tysiąc obserwatorów otworzę szampana. Dlaczego nie, zasłużyłam sobie.

Wiem, że gdyby nie ujednolicenie profilu to byłoby nierealne.  Dlatego zdjęcia nie powstają z przypadku, a raz dwa razy w tygodniu robię sobie krótkie sesje (uwielbiam to!). Dzięki temu zdjęcia z danej serii są jednolite i wszystko w całości prezentuje się całkiem przyjemnie.

Nie mam profesjonalnego studia, aparatu, statywów i innych gadżetów. Nie mówię, że bym nie chciała ale z braku laku… Wiecie jak wygląda moje studio?

 

A no tak… Zarzucam białą płytę na stół, rozkładam graty i lecę póki dziecko śpi. Pełna profeska, prawda? 😉

Ale zdjęcia potrafią wychodzić z tego całkiem miłe 😉

 

No cóż, trochę inaczej to wygląda w efekcie końcowym. Dlatego proszę Was zachowajcie umiar i zdrowe zmysły. Czy chcecie bawić się w Instagram profesjonalnie czy nie pamiętajcie, że z rzeczywistością ma on mało wspólnego.

Każdy z nas realizuje tu swoje fantazje, spełnia się w taki czy inny sposób. Ja bawię się przy tym świetnie i mimo że do najlepszych brakuje mi lat świetlnych i tak jestem dumna z każdego zdjęcia.

Doceniam każdy komentarz, uwielbiam interakcje z ludźmi i naprawdę poznałam tam cudownych książkowych freaków.

Dowiedzieliście się co robić? Nie, ale przynajmniej wiecie czego unikać 😉

Oczywiście na koniec muszę zaprosić was do siebie (czyli TUTAJ )  i zapytać, czy wy też macie swoje profile. Bez tego nie może obejść się żaden tekst o Ig 😉